Chłodzenie podczas obróbki
Proces szlifowania na mokro (z chłodzeniem) góruje nad procesem szlifowania na sucho (bez chłodzenia) zarówno pod względem żywotności ściernicy jak i wydajności skrawania. Chłodzenie przyczynia się do poprawy warunków szlifowania poprzez lepsze usuwanie urobku oraz obniżenie temperatury w strefie szlifowania. W związku z tym wszędzie tam gdzie to możliwe należy stosować szlifowanie na mokro.
Jako chłodziwa podczas obróbki ściernicami diamentowymi zaleca się używanie kilkuprocentowych emulsji olejowo – wodnych natomiast przy obróbce ściernicami borazonowymi oleje mineralne z dodatkami zwiększającymi skuteczność chłodzenia.
Dobór parametrów obróbki
Nie należy stosować zbyt dużych naddatków podczas szlifowania ściernicami o drobnym ziarnie, ponieważ powoduje to wzrost zużycia warstwy ściernej oraz pogorszenie jakości obrabianych powierzchni. W przypadku obróbki zgrubnej należy zawsze dobierać jak najgrubsze ziarno w celu uzyskania jak największej efektywności szlifowania.
Zaleca się stosowanie głębokości szlifowania nie większej niż 20% nominalnej wielkości ziarna na podwójny skok ściernicy. Przykładowo dla ziarna D126 (B126) wielkość naddatku szlifierskiego nie powinna przekraczać 0,025 mm.